Wracamy do Puszczy Białowieskiej.
- Szczegóły
- Opublikowano: czwartek, 21, marzec 2019 15:44
- Administrator
Tematyka związana z Puszczą Białowieską już kilka razy pojawiała się na wykładach w naszym Uniwersytecie Trzeciego Wieku. Nie tylko dla tego, że sąsiadujemy z Puszczą Białowieską, a i na pewien sposób „przyjaźnimy” się z jej pracownikami. Tym razem mieliśmy wykład poniekąd jubileuszowy.
dr Jarosław TOMANA zaprezentował historię dotyczącą „Króla Puszczy”; „90 lat restytucji żubra w Puszczy Białowieskiej”. Na ten jubileusz prezentowane jest okolicznościowe LOGO autorstwa pp. Kowalczyka i Samojlika (na planszy slajdu).
Żubr bytował w Puszczy Białowieskiej od początku naszej ery. Siedlisko to było mu przyjazne, ale z czasem stało się zbyt „ciasne”. Dokumenty mówią, że w XIX w. w Puszczy Białowieskiej żyło ok. 2 tys. żubrów, choć od XVI w. królowie (a później carowie) dbali o ich zasoby i otaczali Króla Puszczy ochroną, co nie wykluczało łowów na tę zwierzynę. Szczególnie rabunkowy charakter miał miejsce w okresie I wojny, kiedy to całkowicie zginęły z Puszczy Białowieskiej te zwierzęta (w 1919 roku odnaleziono ostatnie szczątki puszczańskiego żubra żyjącego na wolności).
Restytucja żubra, czyli działanie na rzecz jego odtworzenia i przywrócenia do dawnego stanu rozpoczęła się w poznańskim ZOO (zbiórka pieniędzy m.in. z inicjatywy założonego Międzynarodowego Towarzystwa Ochrony Żubra). Białowieża nie budziła wówczas zaufania. Ostatecznie w Białowieży pierwszy żubr pojawił się 19 września 1929 r. w hodowli zamkniętej. Krowy z tej hodowli miały rodowód białowieski, ale byki pochodziły z grupy kaukaskiej (ta linia dzisiaj znajduje się głównie w Bieszczadach i Puszczy Pszczyńskiej) i przez 10. następnych lat Polska miała już 37. własnych żubrów (tylko część z nich przeżyła wojnę). Ale działania restytucyjne trwały po wojnie i w 1957 r. urodziło się na wolności pierwsze cielę.
Zmieniły się formy działania i cele tej pracy. Prowadzi się księgi rodowodowe zwierząt, obserwuje ich zachowania, prowadzi się opiekę weterynaryjną i dokarmia. Poszczególne zwierzęta mają swoje imiona (białowieskie zaczynają się od PO).
Dziś ilość żubrów w Puszczy Białowieskiej przekracza możliwości ich bytowania. Zwierzęta żyjące w warunkach wolnościowych są odławiane i przemieszczane na inne tereny. Zwiększa się także ich populacja na świecie.
Problemem jest współcześnie bliskie pokrewieństwo żubrów i związane z tym kwestie genetyczne (np. choroby), a także konieczność „rozluźnienia” ich w przestrzeni lasów (część przenosi się na tereny azjatyckie).
Na koniec wykładu nasz gość zaprosił nas do nowego pawilonu pokazowego w Białowieskim Parku Narodowym.
Panu doktorowi serdecznie dziękujemy za interesujący wykład. Pawilon z pewnością obejrzymy.
W części artystycznej naszego spotkania tym razem zaprezentowali się nasi artyści.
Kabaret „Agrafka” skupił się na tematyce okolicznościowej (8 Marca), ostrza agrafki nieco feministyczne dotykały głównie tej brzydszej połowy. A pozycję i siłę zaprezentowały panie w scenie finałowej. Męski rodzynek mógł już tylko rzucić na widownię kwiatki. Gratulujemy pomysłowości.
Bardzo nowocześnie zaprezentowały się koleżanki z grupy tanecznej. Tak trzymać. Ukłony pani Bożenie za wybór tańca.
Ps.
Miło zabrzmiały podziękowania Szefa – „naszym dziewczynom”.
Autor: mgr Antonina SKORUK
Foto-galeria: Zbigniew ANGIELCZYK