Strona Główna

Co warto wiedzieć o geriatrii.

 

 

        Ostatni w kończącym się roku kalendarzowym wykład w naszym Uniwersytecie dotyczył geriatrii, dziedziny coraz bardziej popularnej, a studentów Uniwersytetu Trzeciego Wieku z oczywistych względów interesującej szczególnie. Tyle, że ta specjalizacja medyczna dotyczy chorób osób w wieku podeszłym, wiedzą prawie wszyscy z nas.

A kto miał kontakt z geriatrą? No, tu byłoby gorzej. Szybko się orientujemy, że jest ich jak na lekarstwo, a i szybko nie bardzo wiadomo gdzie, bo nie w Hajnówce. Tym większa satysfakcja, że zachciała do nas przyjechać p. dr Agnieszka Wojskowicz z Kliniki Geriatrii w Białymstoku.

       P. dr swój wykład zatytułowała: „Choroby wieku podeszłego w tym opieka geriatryczna. Choroba Alzheimera” i zgodnie z nim omówiła zagadnienia, uściślając potoczne rozumiane poszczególnych określeń.

       Wiek podeszły to pojęcie niejednoznaczne, bowiem starzenie rozpoczyna się już w wieku średnim (po czterdziestce) i niestety, nasila się z wiekiem. Z wiekiem też nasilają się dolegliwości i przybywa chorób. Geriatria, więc obejmuje wiele chorób występujących łącznie i nawzajem się warunkujących. Ale chorobom wieku podeszłego można, i warto w znacznym stopniu zapobiegać głównie prowadząc prozdrowotny tryb życia. P. doktor przedstawiła obszerną tabelę okoliczności i warunków, które starzenie organizmu mogą znacznie powstrzymać lub złagodzić.

       Oto kilka z nich: życie w małżeństwie (lub innej formie bliskości), dobra samoocena, utrzymanie więzi społecznych, aktywność fizyczna, właściwa dieta, satysfakcja z życia – w tym autonomia i kontrola nad własnym życiem przy jednoczesnym zapobieganiu izolacji od ludzi i świata.

       W dalszej części p. doktor skupiła się na specyfice chorowania w wieku podeszłym i w różnych jego etapach. Im człowiek starszy tym jego organizm słabiej sobie radzi z objawami chorobowymi, zmniejsza się jego wydolność psychofizyczna, zmniejszają się też jego zdolności regeneracyjne, a za to narasta możliwość dołączania się nowych chorób do już istniejących.

       Dlatego też przebieg chorób ludzi starszych jest często inny niż młodszych np. odczucie ogólnej niedyspozycji (brak gorączki), występowanie objawów niespecyficznych przy niemożliwości określenia dolegliwości (stan tzw. „splątania”). Pojawiają się objawy niedoborowe (np. witamin i mikroelementów), zatrucia (nierzadko od nadmiaru lub niewłaściwych leków), bywa że odzywają się skutki pooperacyjne. W ostrzejszych stanach pojawia się bezsenność, depresja, utrudnienia poruszania się.

       Najtrudniejsze stany to pogłębiająca się utrata świadomości, niekontaktowość, brak równowagi i niesprawność ruchowa, zaburzenia funkcji zwieraczy. W wielu wypadkach prowadzi to do otępienia i chorób związanych z nim Alzheimera i Parkinsona. Ich ilość nasila się z wiekiem (wyraźniej po 70. i 80. roku życia). Przyczyn jest wiele – m.in. przebyte zatory, źle leczone nadciśnienie, palenie, cukrzyca, miażdżyca, alkoholizm, narkomania.

       W dalszej części wykładu pojawiła się i została omówiona bardzo szczegółowo tabela porównawcza objawów Alzheimera obok typowych zachowań ludzi starszych. Nie wszystkie bowiem zapomnienia, zagubienia są jej objawem. Niestety, choroba Alzheimera jest nieuleczalna ale można ją we wczesnej fazie spowolnić i złagodzić. P. dr bardzo zachęcała do treningu intelektualnego, bo on ćwiczy umysł i nie pozwala mu się degradować.

       Na koniec podała kilka pożytecznych rad osobom opiekującym się ciężko chorymi.

     Oto one! Zachować jak największą cierpliwość, zapewnić podopiecznym warunki bezpieczeństwa, mówić do nich krotko i jasno, nie wyręczać ich w tym, co jeszcze sami potrafią zrobić. Ostatnich kilka zdań wykładu dotyczyło depresji ludzi starszych, często jej objawy łączą się z dolegliwościami fizycznymi.

       Ten ogromnie pożyteczny i bogaty w treści wykład, przekazany bardzo komunikatywnie, w dużym stopniu wzbogacił naszą wiedzę i uczulił na wiele niedostrzeganych spraw naszego życia. A geriatria to zdecydowanie dziedzina nie tylko medyczna. Bardzo serdecznie dziękujemy p. doktor Wojskowicz i czekamy na więcej geriatrów.

       Po tak dużej dawce wiedzy i inspiracji do przemyśleń o sprawach bardzo trudnych należała się nam porcja rozrywki – a tu najlepszym lekarstwem jest kontakt z dziećmi.

       Odwiedziły nas tym razem przedszkolaki (pięciolatki z grupy „Zajączki”) z Przedszkola Integracyjnego nr 3 z p. dyrektor i wychowawczyniami. Przedstawiły nam z dużym zaangażowaniem występ o tematyce bożonarodzeniowej.

       Pięknie im dziękujemy za chwile radości.

       W tematyce świątecznej utrzymany był też występ naszych koleżanek z grupy teatralnej, które przeczytały piękny opis dnia wigilijnego w Lipcach z noblowskiej powieści Wł. Reymonta „Chłopi”.

       W ostatniej części spotkania poznaliśmy gości z Urzędu Komunikacji Elektronicznej z Białegostoku i przedstawicieli Policji.

       Przedstawili nam bardzo ważny problem społeczny – oszustw i wyłudzeń dotyczących zawierania umów z operatorami telekomunikacyjnymi na nowe telefony stacjonarne. Mówiąc krótko nie podpisujemy umowy bez  D O K Ł A D N E J  znajomości jej treści, wiemy też, że w ciągu 14 dni mamy prawo z niechcianej umowy wycofać się/odstąpić od jej zawarcia bez podawania przyczyn, a także złożyć reklamację.

       Niebezpieczeństwa też pojawiają się w telefonii komórkowej (oferowane usługi SMS PREMIUM, Połączenia z Afryką, inne oferty z nieznanych numerów). N I E  O D B I E R A J !,   N I E  O D D Z W A N I A J !,   K A S U J !, korzystaj z informacji na ulotkach Urzędu Komunikacji Elektronicznej.

       Pamiętajmy, na naszej nieuwadze i naiwności korzystają przestępcy, a przynajmniej naciągacze.

       Tym ostrzeżeniem zamykamy spotkanie.

       Dużo wrażeń jak na jeden dzień.

Autor: mgr Antonina SKORUK

 

Foto-galeria: Stanisław CHOMICKI, Zbigniew ANGIELCZYK